Openingsrijm voorgedragen door de auteur met de aankondiging en waarschuwing dat dit verhaal beslist niet voor kinderoren is bestemd.

Tijdens de hofdag van koning Nobel verschijnen alle dieren, behalve Reynaert de Vos. Verschillende dieren doen hun beklag over de schurkenstreken van Reynaert. Grimbeert de das, een neef van Reynaert (lees van dezelfde clan) is de enige aan het hof die Reynaert ondanks alle overtuigende getuigenissen verdedigt en met een bevlogen pleidooi alle beschuldigingen tracht te weerleggen.

Grimbeert de Das is nog niet uitgesproken of  Cantecleer de Haan verschijnt aan het hof met het lijk van zijn dochter Coppe. Hij vertelt aan het Hof hoe Reynaert door zich voor te doen als veganistische pelgrim zijn dochter kon vermoorden  Koning Nobel besluit hierop de vos aan het hof te dagen en beveelt zijn raadsheer Bruun de Beer om hem te arresteren.

Reynaert lokt Bruun de Beer in een val.  Gebruik makend van Bruuns gulzigheid en hebzucht en vertelt hij de beer dat er honing zit in een opengespleten boom op het erf van Lamfreit de timmerman.  Zo komt de beer klem te zitten, waarna de dorpelingen Bruun gruwelijk aftuigen. De beer ontkomt tenauwernood. Kruipend en rollend weet hij het hof te bereiken.

Bruun bereikt zwaar gehavend het hof  en veroorzaakt grote consternatie onder de raadsheren. Grimbeert de Das neemt het opnieuw op voor Reynaert met een bevlogen pleidooi. Veel dieren willen Reynaert liever aanpakken volgens het Vete-recht (hangen of decouperen) maar op aandringen van Grimbeert beluit het hof de vos nog een kans te geven om op te komen dagen, maar wie laat zich deze keer voor het karretje spannen?  

Reynaert spiegelt Tybeert de Kater vette muizen voor en weet hem in de strik te lokken die in de schuur van de pastoor staat opgesteld bedoelt voor Reynaert. De kater schiet er een oog bij in en valt in doodsangst het 'klokkenspel' van de pastoor aan. Die verliest hierbij een deel van zijn geslachtsorgaan tot ontzetting van zijn vrouw Julocke. Van buiten de schuur drijft Reynaert wederom de spot. 

Na de terugkeer van Tybeert, die ondanks zijn vreselijke verwondingen, zich heeft weten te bevrijden, probeert Grimbeert de Das nog een laatste pleidooi en offert zichzelf op om als derde en laatste gezant zijn oom naar het hof te brengen. Hij doet dit om de clanleider Reynaert in bescherming te nemen en nog meer schande te voorkomen. Er staat Grimbeert nog een grote verrassing te wachten.

Met een listig pleidooi probeert Reynaert zijn veroordeling te ontlopen. Hij vertelt over zijn jeugdjaren en hoe hij vroeger heel onschuldig met kippen speelde, tot hij er per ongeluk een doodbeet en verzot raakte op de smaak van bloed.  Nobel en de zijnen  veroordelen hem ter dood. Tybeert, Isengrijn en Bruun knutselen met veel genoegen een galg voor hem.

Het scheelt natuurlijk dat zijn vijanden  er niet zijn om zijn plannen te verstoren. Reynaert krijgt het voor elkaar dat de hele boel omdraait.

Tijdens zijn ‘bekentenissen’ laat Reynaert vallen dat hij over een gestolen schat beschikt en een complot tegen de koning heeft verijdeld. Door zelfs zijn eigen vader en zijn bondgenoot Grimbeert te beschuldigen van samenzwering samen met Isengrijn, Bruun en Tybeert. En wie zou er durven liegen vlak voordat hij gaat sterven? 

Reynaert liegt dat hij de schat versleepte en naar een ander hol en zo een staatsgreep voorkwam. De koning en koningin Gentel nemen Reynaert apart om meer over de schat te vernemen. 

Koning Nobel wordt door zijn hebzuchtige vrouw overgehaald om te luisteren. De schat ligt volgens Reynaert begraven in Kriekeputte. De koning, laat zijn aanvankelijke wantrouwen varen wanneer Cuwaert de haas erbij wordt gehaald die het bestaan van Kriekeputte bevestigt.

Reynaert beweert eerst naar Rome en het Heilig Land te moeten gaan om pardon te krijgen. Nobel gelooft hem en maakt Reynaerts veroordeling ongedaan en laat Bruun en het wolvenpaar arresteren. Reynaert overtuigd de koning om hem genoegdoening te gunnen door uit het vel van Bruun een pelgrimstas te maken en de poten van het wolvenpaar te laten dienen als schoenen voor zijn pelgrimstocht. 

Reynaert wil zo snel mogelijk vertrekken uit angst dat zijn plan wordt doorzien

De stoet vertrekt, onderweg vraagt Reynaert aan Cuwaert en Belijn hem te vergezellen naar Rome. Vóór zij verder gaan wil Reynaert nog even langs huis gaan. Daar aangekomen nodigt de Vos de Haas uit een hapje mee te eten. Cuwaert blijkt echter zelf het hapje.. Terwijl Belijn wacht is de hele familie Vos de haas aan het opeten. Reynaert weet Belijn te overtuigen om terug te keren naar de Koning met een paar belangrijke brieven en die in de Pelgrimstas te vervoeren. Maar in plaats van de brieven stopt hij de kop van Cuwaert in de tas.

Reynaert vraagt zijn vrouw zich klaar te maken voor een haastig vertrek. Alvorens de brieven (de tas met het hoofd van Cuwaert) aan de koning te geven pocht de ijdele Belijn over zijn prestaties.  Als de klerk Botsaert de gruwelijke boodschap tevoorschijn haalt, beseft koning Nobel het verraad. Zijn razernij wordt gekalmeerd door luipaard Fyrapeel, wiens voorstel om Belijn als zoenmaal te geven aan Bruun en Isengrien wordt uitgevoerd. Wolven en beren mogen voortaan vrij jagen op de verwanten van Belijn en Reynaert. Nog op voorstel van Fyrapeel wordt beslist om met alle edelen naar de burcht van Reynaert te gaan om hem te doen hangen. Maar de vos is al gevlucht met zijn gezin naar de wildernis.